Mijn plan had ik al een tijdje in de ijskast gezet. Ik vind het nog steeds moeilijk om me op glad ijs te begeven, maar het idee kreeg uiteindelijk meer vorm. Dan ineens is het ijs gebroken en ga ik er voor!  Het is dus niet over 1 nacht ijs gegaan. Op donderdag, de studiedag van Gijs, zou het dan toch weer gebeuren. Ik kwam beslagen ten ijs en we hadden er veel zin in. We werden om 10 uur door een automaatje weggebracht. En wat ik al gehoopt had, was inderdaad waar. Er was bijna niemand. Als we die dag 10 personen zijn tegengekomen, is dat al veel.

Gijs en ik gaven door welke maat we nodig hadden en liepen door naar de buitenbaan. Wow, hier hebben we vroeger vaak gegleden. Nadat we een plekje hadden gekozen stuntelden we nog wat met het aantrekken van de schaatsen. We waren er klaar voor. Allebei eigenlijk voor de eerste keer op het ijs. Voor mij de eerste keer met slecht zicht en Gijs had nog niet eerder geschaatst. Een rekje gescoord en daar gingen we.  Al snel merkte ik dat het me nog goed afging. Er was dus echt niemand op de buitenbaan dus ik hoefde nergens rekening mee te houden. Mijn taststok lag immers ook bij onze tas. Het voelde echt heerlijk om in alle ontspanning te schaatsen. Daarna naar de binnenbaan gegaan waar de muziek en discolichten aangezet waren. Steeds samen rondjes. Het rekje werd steeds minder interessant en toen ging hij daar ineens…

Tussendoor hebben we heerlijk samen broodjes gegeten en even uitgerust. Niet lang want daar sprongen we weer op het ijs. Dan weer de buitenbaan en vervolgens gezellig binnen op de muziek. Wij hebben samen enorm genoten van de stappen die we allebei gezet hebben op het ijs!