Dat is toch wat tegenwoordig in elk tijdschrift, column, artikel of post op Facebook en Instagram voorkomt. Een woord of gezegde dat te pas en te onpas gebruikt wordt. Ook wel een staat van zijn waarin je je in evenwicht voelt…

Het klinkt alleemaal zo mooi en makkelijk. Maar is het wel zo mooi en fijn om de hele dag in balans te zijn. En hoe doe je dat dan? Het lijkt me maar saai, eenvoudig en onwerkelijk. Een koorddanser is tijdens zijn kunsten toch ook niet in balans? Hij probeert balans te houden door steeds mini-beetjes naar links en rechts te bewegen. Maar op het moment dat het in je leven stormt, regent of onweert is het erg moeilijk om te blijven staan. Als je de kracht weer vindt om terug op het touw te klimmen en opnieuw naar balans te willen zoeken, is dat juist de kunst.

Het is normaal dat invloeden van buitenaf maar ook van binnenuit je soms laten wiebelen en wankelen. Je verlangen is om iets meer naar links of juist naar rechts te veren. Maar hoe doe je dat?

Het lijkt erop dat het steeds weer belangrijk is om vooruit te kijken. Wat zijn je doelen, verlangens en waar word je blij van? Hierdoor sta je steviger en ervaar je toch hoe ‘in balans zijn’ voelt.

Ik vind het mooi, dapper en inspirerend hoe mensen die even van het koord vallen, zich weer herpakken en nieuwe overtuigingen nastreven en daar naar gaan leven!

Mijn allerliefste man is een fantastische koorddanser!