Het is donderdagavond en Jos moet tot laat werken. Gijs en ik hebben deze keer samen gegeten. Heel vaak mogen we samen bij pap en mam aanschuiven. Erg fijn! Samen met mijn kleine mannetje nog even een filmpje op de bank gekeken. Lekker gedoucht, een verhaaltje voorgelezen en met een dikke knuffel en kus gaat hij heerlijk slapen. Het klinkt als een afsluiting van de dag zoals deze voor alle kindjes geldt. Maar nu ik op de bank hang met de laptop op mijn schoot, besef ik me goed dat al deze dingen niet zo vanzelfsprekend zijn voor een blinde of slechtziende. Wat voor mij inmiddels normaal is geworden, overdenk ik maar weer eens nu ik erover wil schrijven. Wat is er toch veel gebeurd afgelopen tijden. Koken, vlees in stukjes snijden, samen eten, letten op het geknoei van Gijs, dvd-speler aanzetten, vooruitspoelen, Gijs naar de wc laten gaan en luisteren of hij een plasje doet, shampoo in zijn haren, afspoelen, aankleden, een boekje voorlezen met behulp van ingesproken cd’s, etc.
Oefening baart kunst!

Met de kerstboom voor mijn neus en in de verte in onze tuin een verlicht rendier met slee. Raar om toch goed te weten hoe fijn de sfeer in ons huis is en hoe bijvoorbeeld onze kerstboom eruitziet. Ik zie deze details absoluut niet, maar kan wel de contouren en lichtjes zien. Het plaatje dat mijn hersenen eraan koppelen staat me gewoon aan. Prettig en toch eigenlijk ook mooi.
Eigenlijk precies zoals het hele jaar 2017 er uit gezien heeft. We wonen inmiddels bijna twee jaar in Veldhoven. De verhuizing heeft ons veel rust gegeven. Een fijn huis, familie in de buurt, op prettige afstand van vrienden en vriendinnen en ook nog eens in een straat met lieve mensen. Ik kan als het toch nodig is op iedereen terugvallen. Een prettig gevoel.
Naast de mensen om je heen, moet je zelf zorgen voor een prettig leventje. In 2017 ben ik me er nog meer bewust van geworden dat je van alle kleine dingen moet genieten. Ik koester wat ik heb en dat wil ik graag blijven doen. Met alle dingen die me nog vaak enorm tegenvallen of waar ik gewoon enorm van baal dat ik ze zelf niet meer kan, blijf ik lekker de mooie dingen zien. Figuurlijk dan natuurlijk hè!

Hopelijk mag 2018 weer een prettig jaar worden waarin we kunnen genieten van de kleine dingen en de lieve mensen om ons heen. Dat gun ik iedereen!|Fijne oudejaarsdag, een gezellige jaarwisseling en al het goeds voor het nieuwe jaar.

Ow ja, ik had het net over lieve mensen om me heen. Daar is op vrijdag 8 december ons nichtje Maud bijgekomen. Trots op haar, haar mama en papa!

Deel deze blog met je vrienden!

This article was written by Linda

One thought on “Denkend aan…”

  1. Wow. spreken met je hart in een blog is het mooiste wat iedereen mag ontvangen. Dank je voor het delen van je ervaring. Wij zijn ook heel erg blij dat we jullie als lieve buurtjes mochten ontvangen. Gezelligheid en op elkaar terug kunnen vallen wanneer we dat willen. Doen we goed 😉

    Fijn uiteinde dames en veel succes in het nieuwe jaar met jullie blogs,

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *