Afgelopen weken ben ik steeds op maandagochtend naar de cursus bobbeltjes geweest, volgens Gijs. Dat klopt! Begin september ben ik bij Visio gestart met de cursus Braille. Het groepje dames dat ik vorig jaar heb leren kennen tijdens de lotgenotenbijeenkomsten, komen nog met regelmaat bij elkaar om te kletsen. Destijds gingen we elke maandagochtend voor die cursus naar Visio, en dat misten we een beetje. We zijn gaan brainstormen wat de mogelijkheden zijn om samen te doen. We kwamen snel bij Braille. We hebben via een ergotherapeut bij Visio kunnen regelen dat we samen deze 12 bijeenkomsten om braille te leren, konden volgen. Vier dames die op latere leeftijd heel slechtziend zijn geworden. We zijn allemaal in de leeftijd van 30 tot 42 jaar. Ieder van ons heeft een andere oogaandoening en de een ziet meer dan de ander. Maar we zitten op heel veel vlakken in hetzelfde schuitje.

Braille leren op latere leeftijd is erg moeilijk. Je tast in je vingers is lang niet zo geprikkeld als bij mensen die vanaf de geboorte blind zijn en opgegroeid zijn met  voelen. Dit is wel te ontwikkelen, maar kost veel tijd en energie. Kilometers maken met actief Braille lezen, is een toverwoord. Tijdens de eerste bijeenkomst leer je iets over hoe het Brailleschrift voelt en wordt er een beschrijving gegeven hoe je moet voelen met twee wijsvingers. Ook leerden wij al de eerste vier letters…  Elke volgende les kregen we er vier nieuwe letters bij. Het begint steeds met deze losse letters lezen en proberen te herkennen. Daarna komen er langzaam korte woordjes bij. Wanneer we na zeven lessen het gehele alfabet aangeboden hadden gekregen, volgden de leestekens. Deze hebben ook allemaal een apart Brailleteken.
Elke dag oefenen was in deze periode de opdracht.
Van losse woordjes naar korte zinnetjes naar korte verhaaltjes. We hebben een lesboek geheel uit en in het tweede deel hebben we zes korte verhaaltjes gelezen.

Ik vind het erg leuk om te doen. Het is inderdaad erg pittig en het kost veel tijd met oefenen. Het onthouden van de verschillende vormpjes lukt wel goed, maar het voelen welk tekentje het is, blijft lastig. Het gaat me na twaalf lessen best redelijk af en ik vind het nog steeds erg leuk. Je bent weer actief aan het lezen en ik merk dat ik het prettig vind om weer woordbeelden in mijn hoofd te krijgen. Wanneer je lang geen letters meer gelezen hebt, raak je deze beelden een beetje kwijt en dat is als docent best frustrerend. Nu kan ik eigenlijk aangeven dat ik er een nieuwe taal bijgeleerd heb! Daar ben ik dan ook trots op!

Nu de cursus is afgelopen moet ik het natuurlijk blijven lezen en bijhouden om het niet te vergeten. Mijn doel aan het begin was vooral om mijn kruidenpotjes te kunnen brailleren en dus de kruiden weer te kunnen onderscheiden. Nu ik zo ver ben gekomen met het lezen, wil ik een beginnend brailleboek gaan bestellen om dit ook zelf te gaan lezen. Een nieuw doel!

Hopelijk gaat het me ook lukken, want Gijs vindt het voelen over de bobbeltjes ook reuze interessant!